در خصوص روش تولید ورق پلی کربنات باید گفت که نخستین ترکیب آروماتیک پلی‌کربنات در سال دهه 90 قرن 19 میلادی تهیه شد. در آن زمان هیدروکینون (C2H6O2) یا رزوسینول (C6H6O2) با گاز فسژن (CCl2O) که گازی سمی است در محیط پیریدین (C5H5N) واکنش داد تا این ترکیب درست شود. البته پلیمرهای کریستالی درست شده بسیار شکننده و استفاده از آنها دشوار بود.
در سال 1941 شرکت PPG رزینی را به اتصالات عرضی پلیمری را به بازار عرضه کرد. در این پلیمر کاتالیزوری به نام پراکسید عملیات پلیمریزاسیون دی اتیل گلیکول را آغاز می‌کرد. به این صورت که پیوند دوگانه کربن در این ترکیب شکسته و به کربن عنصر کناری خود متصل می‌شد. پلاستیک شفاف و بی‌رنگ حاصل از این عملیات اولین پلی‌کربنات تاریخ نام گرفت. و اینگونه بود که تجارت این محصول رونق گرفت، و روش تولید ورق پلی کربنات آغاز و بسیاری به دنبال خرید پلی کربنات رفتند.
البته شرکت‌هایی هم هستند که از عناصر غیر فسژن برای پلیمریزاسیون برای روش پلی کربنات استفاده می‌کنند. شرکت شیمیایی میتسوبیشی و شرکت سابیک که قبلاً GE نام داشت و همچنین شرکت‌های بایر و آساهی/شی‌مای از این قسم هستند. شرکت‌هایی مانند ال.جی و تایجین نیز به صورت مستقل روش‌هایی را برای توسعه پلیمریزاسیون پلی‌کربنات بدون کاربست فسژن ابداع کرده‌اند. در همه این روش‌های پلیمریزاسیون بر اساس تبادل عناصر استری بین ترکیب دی فنیل کربنات و بیفنول آی است. واژه‌ای که برای این روش بیشتر به کار می‌روند متد ذوب نام دارد و شامل دو مرحله پلیمریزاسیون در غیاب محلول‌های اضافی است.
در مرحله اول بیفنول آی و مقدار زیادی دی فنیل کربنات با یکدیگر واکنش داده و فنول از ترکیب خارج می‌شود تا پلیمر شکل گیرد. پلیمریزاسیون با وزن مولکولی بالاتر زمانی اتفاق می‌افتد که عدم تناسبی میان میزان استر در محلول اتفاق بیفتد و این عدم تناسب موجب می‌شود دی فنیل کربنات شکل گرفته و تبخیر شود. با ذوب آن ما میزان قابل توجهی دی فنیل کربنات خالص داریم.
فرآیند ذوب این مزیت را دارد که محصولی خالص از موادی ساخته می‌شود که ناخالصی‌هایی در آن دارد. اما این روش نیاز به ابزار و تجهیزات زیادی دارد که بتوانند دمای بالا را با میزان خلأ زیاد ایجاد کنند.
از آنجا که تولید دی فنیل کربنات به‌صورت مستقیم و بدون استفاده از فسژن سخت است، این ترکیب را به صورت غیرمستقیم از دیامتیل کربنات می‌سازند. قدم اول این است که فنول را با دیامتیل کربنات به عنوان منبع کربنات واکنشی داده فنیل متیل کربنات به دست آید. در گام بعدی روش تولید ورق پلی کربنات فنیل متیل کربنات را با فنول ترکیب کرده تا دی فنیل کربنات حاصل شود.
